Təcrübəsiz Panikovski elə böyük tonqal qalamışdı ki, sanki bütöv bir kənd yanırdı. Alov fısıldayaraq, hər tərəfə yayılırdı. Panikovski əyilə-əyilə çöllüyə qaçdı və əlində oddan isinmiş, əyri xiyarla qayıtdı. Ostap cəld xiyarı onun əlindən qapdı və dedi:
— Yeməyə pərəstiş etməyin.
Bundan sonra o, xiyarı özü yedi.