Nastya Voşevə baxırdı, ancaq sevinmirdi. Voşev ona toxundu, uşağın açıq qalmış susqun ağzı, yorğun bədəni bu hədiyyələrə laqeyd qaldı. Voşev bu yatmış uşağın başının ­üstündə çaşqın dayanmışdı, o, artıq bilmirdi, kommunizm yer üzünün harasındadır, əgər uşağın yaşamında və onun sabaha inamında yoxdursa, hardadır?!