Mən dəfələrlə hasar üstündəki ağaca çıxıb gözləyirdim ki, onlar məni özləri ilə bərabər oynamağa çağırsınlar, amma onlar məni çağırmırdılar. Fikrimdə mən artıq onlarla oynayır və bəzən özümü unudub elə qızışırdım ki, çığırır və bərkdən gülürdüm. Belə zamanlarda onlar hər üçü yavaşdan nə barədə isə danışaraq, mənə tərəf baxırdılar, mən isə pərt olub, ağacdan yerə düşürdüm