Hiss edirəm ki, o məni (ən bu sözlərin behişt qədər gözəlliyini ifadə etməyə qadirəmmi, mənim buna cürətim yetərmi?)... o məni sevir... Məni sevir... Məni sevir! Bilsən, bu məni öz nəzərimdə nə qədər ucaldır! Mən necə... məktubumda bunu etiraf etmək olar, sən başa düşərsən... O zamandan ki, onun məni sevdiyini hiss edirəm, mən öz-özümə pərəstiş edirəm!
Bunun cəsarət, yaxud da həssaslıq olduğunu bilmirəm, amma hər halda, Lottanın qəlbində rəqibim olduğunu görmürəm. Bununla belə, o, nişanlısı barədə son dərəcə mehribanlıqla, məhəbbətlə danışdıqda özümü hər cür şərafət və rütbədən məhrum edilmiş, qılıncı əlindən alınmış bir adam kimi hiss edirəm.