bir halda ki, adam həm özünün, həm də özünə yaxın olan şəxslərin qanını qaraldır, ona qəbahət adı vermək layiq deyilmi? Biz onsuz da bir-birimizi xoşbəxt etməyə qadir deyilik. Hələ bu bəs deyilmiş kimi, hər kəsin qismətinə az da olsa düşən cüzi fərəhi də bir-birimizə haram etməliymişik?